چگونه استرس فولیکول‌های مو را به ابزاری برای افزایش ایمنی تبدیل می‌کند؟

یک مطالعه علمی که توسط محققان موسسه سلول‌های بنیادی هاروارد انجام شده است، نشان می‌دهد که ریزش موی ناشی از استرس در دو مرحله رخ می‌دهد. این تحقیق تأکید می‌کند که درک این فرآیند می‌تواند به مطالعه بیماری‌های خودایمنی کمک کند. استرس به عنوان یک محرک، می‌تواند شروع برخی بیماری‌ها را تسریع کرده و منجر به ریزش مو شود.

مرحله اول این پدیده با آزاد شدن نوراپی نفرین آغاز می‌شود که به سلول‌های فولیکول مو آسیب می‌زند. با این حال، این فولیکول‌ها معمولاً به مرور زمان بازسازی می‌شوند، زیرا سلول‌های بنیادی آسیب ندیده‌اند. مرحله دوم زمانی آغاز می‌شود که فولیکول‌های موی آسیب‌دیده به وسیله نوراپی نفرین می‌میرند و بدن آن‌ها را به عنوان سلول‌های خارجی شناسایی کرده و یک پاسخ خودایمنی را آغاز می‌کند. این پاسخ، سلول‌های T خودواکنشگر را فعال می‌کند که به حمله مکرر به فولیکول‌های مو پرداخته و منجر به ریزش بیشتر مو می‌شوند.

محققان بر این باورند که کشف این مکانیسم می‌تواند به مطالعه سایر بیماری‌های خودایمنی مانند لوپوس، ام‌اس و دیابت نوع ۱ کمک کند، زیرا این بیماری‌ها به یک محرک نیاز دارند که لزوماً ژنتیکی نیست. این تیم تحقیقاتی امیدوار است که همکاری بین دانشمندان علوم اعصاب، ایمونولوژیست‌ها و زیست‌شناسان به درک مکانیسم‌های محرک بیماری‌های خودایمنی و تأثیر استرس و سبک زندگی بر سلامت انسان کمک کند. این مطالعه در مجله Cell منتشر شده است.